چهارم شعبان ، روز شکفتن گل معطر ابالفضل (ع)

بر شاخسار اهل‏بیت (ع) مبارک باد.

حضرت عباس علیه السلام ، آیتی از جمال و زیبایی بود. رخساره اش زیبا، اندامش متناسب و نیرومند بود و آثار دلیری و شجاعت را به خوبی نمایان می ساخت. راویان، او را خوب رو و زیبا وصف کرده و گفته اند که رشیدی اندام و قامت ایشان به حدی بود که بر اسب نیرومند و بزرگی می نشست، ولی در همان حال، پاهایش بر زمین، خط می انداخت.

سلام بر ابوالفضل علیه السلام ؛ بزرگ مردی که به یُمن نام بلندش، پرواز را می آموزیم و یادش هماره در مینای عشق می درخشد. سلام بر ابوالفضل علیه السلام ، که سرو بلند آزادگی را بر بام تاریخ ما می کارد، آینه های طور و تجلی را در برابر جوانان ما می افرازد و پرچم صلابت و سادگی، صبر و ایستادگی، شهادت و مردانگی را بر ایوان آیین زندگی جانبازان عزیز ما به اهتزاز در می آورد. سلامی ویژه، از هر سپیده دمان، تا هر شام گاهان، هزاران بار!

آغازحرکت کاروان امام حسین (ع) :

وقتی که می رفتند دنیا گریه میکرد
 شهر مدینه مثل زهرا گریه میکرد
 
 وقتی که می رفتند پشت پای آنها
 چشمان جبرائیل حتی گریه میکرد
 
 پائین پای ناقه مریم گریه میکرد
 دورِ سر گهواره عیسی گریه میکرد
 
 این است آن داغ عظیمی که برایش
 حتی میان تشت یحیی گریه میکرد
 
 این است زینب بانویی که زیر پایش
 زانوی لرزه دار سقا گریه میکرد
 
 بوسید اکبر دستهای مادرش را
 در زیر چادر، ام لیلا گریه میکرد
 
 بر روی دامن مادری در گوش طفلش
 آهسته تا میگفت لالا گریه میکرد
 
 یک کاروان گریه شد وقتی رقیه
 با گفتن بابا، بابا گریه میکرد
 
 در زیر پای محمل مستوره عشق
 منزل به منزل ریگ صحرا گریه میکرد
 
 وقتی که میرفتند عالم سینه میزد
 وقتی که میرفتند دنیا گریه میکرد

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

شده مبعث النبی
کاش میشد همچی شبی
ذکر یا علی بگم
توی مسجد النبی


کاشکی دلای شیعها شاد شه
دنیای ویرونمون آباد شه
با فرج مهدی آل الله
یمن و بحرین دیگه آزاد شه


الله اکبر
یا محمد شد پیغمبر
عیدی میگیرم از حیدر

آن شب ، شب بیست و هفتم رجب بود . محمد غرق در اندیشه بود که ناگهان صدایی گیرا

و گرم درغار پیچید : بخوان! بخوان به نام پروردگارت که بیافرید ، آدمی را از لخته خونی

آفرید ، بخوان که پروردگار تو ارجمندترین است ، همو که با قلم آموخت ، و به آدمی آنچه را

که نمی دانست بیاموخت

بعثت، امید انسان به فردایی روشن است.
بعثت، نشانه مهرورزی خدا با خاکیان و باران رحمت بی‌‌حد او بر زمینیان است.

بعثت، انفجار نور درخشان الهى، در ظلمات جهل و خرافات بود.

بعثت حضرت محمد (ص)، تفسیر چگونه زیستن برای انسان است.

ای شاه سوار ملک هستی
سلطان خرد به چیره دستی
ای ختم پیمبران مرسل
حلوای پسین و ملح اول
سر خیل تویی و جمله خیلند
مقصود تویی همه طفیلند

مهدی بیا که عید اعظم پیامبراست
این بعثت محمد و تبریک حیدر است
در اهتزار پرچم قرآن هل اتی
تا موسم ظهور بدستان رهبر است
عید مبعث مبارک

یاباب الحوائج موسی بن جعفر(ع) :

 آنقدر روضه ی در خواند که بعد از مرگش

 بدنش رابه روی تخته ی در می بردند...

یا باب الحوائج

اي وجودت مطلع الانوار يا موسي ابن جعفر

اي جلالت برتر از گفتار يا موسي ابن جعفر

اي رواقت کعبه دل وي حريمت طور سينا

اي هزاران موسيت زوار يا موسي ابن جعفر

نيست آن قدرم که گردم زائر صحن و سرايت

خاک زوارت مرا بشمار يا موسي ابن جعفر

هديه هر کس از براي يار آرد گوهري را

اين من و اين چشم گوهر بار يا موسي ابن جعفر

کي شود دور ضريحت گردم و گريم برايت

با دلي سوزان و حالي زار يا موسي ابن جعفر

شهادت امام موسی کاظم ،باب الحوائج تسلیت باد

عشق با زینب تبانی کرده است                      رنگ گل را ارغوانی کرده است
   هست کیش رهبریت کیش او                        صبر زانو می زند در پیش او . . .

وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد

یا زینب...

مریم از بیت الــــــمقدس میدهد بر او سلام

 ابتدای سوره مریم ثنـــای زیـــنـــب است..

بين حياط خانه ي خود توي بسترش
بانو رسيده بود به ساعات آخرش

خيره به گوشه اي شده بود و يكي يكي
رد مي شدند خاطره ها از برابرش

خورشيدوار... در تب گرماي شهر شام
مي سوخت آسمان ز نفسهاي آخرش

با چشم خيس از دل خون آه مي كشيد
در دست داشت پيرُهن سرخ دلبرش

هر روز ؛روضه داشت حسينيه ي دلش
اين مدّتي كه بود بدون برادرش

يك سال و نيم ميل تبسّم نكرده بود
با خنده قهر بود لبان مطهّرش

يك سال و نيم يكسره چون چشم ابرها
درياي اشك بود دو تا ديده ي ترش

يك سال و نيم بود كه خونابه مي چكيد
گاه از كنار روسري اش ؛ گاه از پرش

يك سال و نيم بود كه او آب رفته بود
يعني كه بيشتر شده بود عين مادرش

يك سال و نيم غير كبودي و زخم و درد
چيزي دگر نبود در اعضاي پيكرش

وقت سفر چقدر غريبانه پر كشيد
مثل حسين سرور و سالار بي سرش

یاعقیله بنی هاشم خانوم زینب (س)

روز عـــــاشورا هــراسـان بــــود دشــــمن تـــا شنیـــــد

بــعد عبــاس علـــی پـــرچـــمـ بـــه دوش زیــــنبـ اســــت...

ویژه نامه وفات حضرت زینب (س)

روی گزینه ها کلیک کنید

سبوی صبر و شجاعت

بزرگ پرستار تاریخ

عاشورا نقش بى ‏همتاى زینب(س)

زینب (س) در نهضت برادر

زیبا جویی در نینوا