در بهار همه جا رنگ و بوی طراوت و تازگی دارد این که ما در دعای تحویل سال می خوانیم یا مقلب القلوب و الابصار ...و تحول در حال و احوالمان را از خدا درخواست می کنیم، یعنی نباید در زندگی درجا زد. بخصوص در دوران غیبت! چرا که در این دوران باید دو چندان پویایی داشت. هر روز من باید متفاوت از روز گذشته باشد. من مدام باید در حال حرکت و رشد باشم و جهت این حرکت نیز باید رو به جلو باشد همانگونه که بهار این گونه است. پس در انتظار، سکوت و سکون نیست بلکه باید عملی انجام داد. منتظر کسی است که از وضع موجود راضی نیست، او زندگی را بدون حضور امام ع قبول ندارد. بنابراین برای ایجاد تغییر در این وضعیت و بهبود آن باید در حد توان تلاش کرد. شباهتهای دیگر موجود میان بهار و دوران ظهور اینکه خداوند در بهار باران رحمت خود را نازل می کند و زمین سیراب می شود. مردم همه خوشحال و شاد هستند، همانگونه که در زمان ظهور نیز چنین است. در بهار زیبایی های طبیعت ظاهر می شود، خوبی ها آشکار می شود و حتی احساسات معنوی افراد در این فصل ارتقاء می یابد، درباره زمان ظهور نیز داریم که حضرت عقول انسان ها را کامل می کنند.
بنابراین حضرت مهدی (عج) یک کار و یک عمل فرهنگی انجام می دهند. چرا که میزان حکمت، معنویت و دید معرفتی ما را ارتقاء می بخشند. بنابراین در زمان ظهور سطح عقل، میزان حکمت و کرامت انسانی رشد و ارتقاء می یابد اما این افزایش سطح معرفت معنویت و حکمت نیازمند تمرین است.

ادامه دارد...
--------------------
حجت الاسلام محمدرضا نصوری، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت
منبع:شیعه نیوز