انتظار؛
عملی عبادی یا سیاسی؟!
فردی یا اجتماعی؟!

رهبر کبیر انقلاب در نهی دست روی دست گذاشتن و فعالیتی نداشتن و اکتفا به دعا برای فرج میفرمایند:

 "بعضی‌ها انتظار فرج را به این می‌‏دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان ـ سلام ‏اللّه‏ علیه ـ را از خدا بخواهند.
این‌ها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند. بلکه بعضی از آن‌ها را که من سابقاً می‌‏شناختم بسیار مرد صالحی بود، یک اسبی هم خریده بود، یک شمشیری هم داشت و منتظر حضرت صاحب ـ سلام ‏اللّه‏ علیه ـ بود.

 این‌ها به تکالیف شرعی خودشان هم عمل می‌‏کردند و نهی از منکر هم می‌‏کردند و امر به معروف هم می‌‏کردند، لکن همین، دیگر غیر از این کاری ازشان نمی‌‏آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند."


به انتظار ننشینیم؛

به انتظار بایستیم...

اگر چه دلت غمگین و چشمان تو بارانیست

ولی قطره های اشکت

دل زمین را طراوت می بخشد...

گریه های نیمه شبت

ضامن حیات هستی ماست...

قسم به قطره قطره اشک چشمت

الهی

اللهم عجل لولیک الفرج

مرداد هم آمد

اما

دلم

هنوزتیر نبودنت را میکشد...