پیامبران الهی، در لشکر قائم آل محمّد(ص)
2.پایمردی بر سر میثاق ازلی، ابدی
یکی از کارهایی که پیامبران(ع) در هنگام رجعت انجام می دهند،
همراهی با پیامبر خاتم(ص) و وصیّ ایشان، برای برقراری
حکومت جهانی است. این بازگشت به خاطر میثاقی است که
در عالم ذرّ از همه ی پیامبران(ع) گرفته شده است.
الف -عهد شمشیر زدن برای حضرت امیر(ع)
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) می فرماید:
«خداوند یکتا و بى همتا است... از پیمبران پیمان گرفت که به ما ایمان آورند
و یاری مان دهند؛ چنان که می فرماید: «آن دم که خدا از پیغمبران پیمان گرفت،
بقیه در ادامه مطلب
پیامبران الهی، در لشکر قائم آل محمّد(ص)
در سخنی زیبا از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «و اللَّه خداوند از
زمان آدم تا پیغمبر خاتم هر پیغمبرى را که مبعوث گردانید،
دوباره به دنیا برمی گرداند تا در رکاب امیر المؤمنین(ع) جهاد کنند.»(1)
امّا پیامبران برای چه باز می گردند؟
1. انتقام از قاتلان
2. پایمردی بر سر میثاق ازلی، ابدی
متأسّفانه، در تاریخ ننگ آور بشریّت جنایات بسیاری علیه پیامبران
مهربان الهی(ع) صورت گرفته است. حضرت زکریّا(ع) را یهودیان
در میان تنه ی درخت قرار دادند و درخت را با ارّه بریدند.(3)
بقیه در ادامه مطلب
بخشی از روایت بلند امام صادق(علیه السلام) خطاب به مفضّل که در آن از ماجرای رجعت اهل بیت(علیهم السلام) سخن می گویند. در این
روایت، بیان شده است که هر کدام از امامان در هنگام بازگشت به دنیا، چه اعتراض هایی به مردم روزگار خودشان می کنند.
امام صادق(ع) فرمودند:
«...اى مفضل! آنگاه حسن(ع) برخاسته و خطاب به پیغمبر مى گوید:
«اى جدّ بزرگوار! من هنگام آمدن پدرم امیر المؤمنین به کوفه با ایشان بودم تا اینکه با ضربت عبد الرحمن بن ملجم ملعون شهید
شد. همان طور که شما به او وصیت کرده بودید، پدرم نیز به من وصیت فرمود. هنگامی که معاویه ی ملعون از شهادت پدرم مطلع
شد، زیادِ زنازاده را با دویست و پنجاه هزار سرباز به کوفه فرستاد و به او دستور داد که من و برادرم حسین و سایر برادران و
بستگان و شیعیان و دوستان مرا گرفتار سازد و از ما براى معاویه بیعت بگیرد.
هر کدام از ما حاضر نشدند، گردنش را زدند و سر او را براى معاویه فرستادند.
روز فریاد رسی خواهد آمد...
در انتهای این روایت، امام صادق(ع) اشاره می کنند که حضرت مهدی(عج) با همراهی تمامی یارانشان، از دشمنان اهل بیت(ع) انتقام
می گیرند و آنگاه این آیه را قرائت فرمودند:
«روزى که هر کسى آنچه کار نیک به جاى آورده و آنچه بدى مرتکب شده، [در مقابل خود] حاضر مى یابد؛ و آرزو مىکند: کاش
میان او و آن [کارهاى بد] فاصله اى دور بود...» (آل عمران: 30)
بقیه در ادامه مطلب
صاحب میسم
«مِیسَم»، داغی است که بر تن حیوانات می گذارند تا صاحبشان گم نشود. اینگونه داغ گذاری، در زمان ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) نیز اتّفاق می افتد. کسی، انگشتر بر دست دارد و انسانها را به خیر و شرّ تقسیم می کند. این فرد، کسی نیست جز جدا کننده ی بزرگ حقّ از باطل، حضرت امام المتّقین، امیرالمؤمنین(ع). گویی قرار است در آن زمان، معلوم شود که صاحب هر کس کیست؛ چه کسی مال خداست و چه کسی مال شیطان است.
بقیه در ادامه مطلب
کدام مُردگان پیش از قیامت به زندگی باز می گردند؟
**خوبانی که باز می گردند
«برگزیدگان» از میان مؤمنان به جهان بازخواهند گشت. گروه رجعت کننده ی نیکان را می توان بر اساس روایات به سه بخش تقسیم کرد:
الف) پیامبران و انبیای الهی:
ب) امامان هُدی(ع)
ج) بازگشت مؤمنین درجه یک
**بازگشت اجباری مردمان پلید(فاجران)
الف)قاتلان محسن بن علی ع
ب)غاصبان خلافت
ج)تهمت زننده به حضرت خدیجه (س)
د)قاتلان امام حسین (ع)
بقیه در ادامه مطلب
بازگشت امام اوّل برای همراهی آخرین امام
در روایتی زیبا از امام صادق(ع) آمده است:
«امیر المؤمنین(ع) در زمین با فرزندش حسین(ع) رجعت می کند. او با پرچم خود مى آید تا اینکه انتقام خود را از بنى امیه، معاویه، فرزندان معاویه و آنها که همراه آنان به جنگ حضرت آمدند، بگیرد. خداوند در آن روز، سى هزار نفر از یاوران على، که همه از اهل کوفه هستند و هفتاد هزار نفر از سایر مردم شیعه، به یارى على(ع) برمی گرداند. دوباره در صفّین آن دو لشکر، یکدیگر را مانند بار نخست ملاقات می کنند و تمام نفرات لشکر معاویه را از دم شمشیر می گذراند؛ به طورى که یک نفر آنها باقى نمی ماند که خبر [شکست] آنها را بیاورد...»(1)
بقیه در ادامه مطلب
بازگشت مستضعفان برای فرمانروایی بر زمین
«وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثین؛(1)
و اراده کرده ایم که بر آنان که در زمین ضعیف انگاشته شده اند، منّت دهیم و آنان را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.»
روایات معصومان(ع)
روایات بسیاری از امامان(ع)، غیر از ادعیه و زیارات، نقل شده است که شیعیان را به باور و ایمان به رجعت فرا می خوانند.
برای مثال، از امام صادق(ع) نقل شده است: «كسى كه ایمان به رجعت ما ندارد و مُت̊ـعه (عقد موقّت) را حلال نداند، از ما نیست.»(2)
این را هم بگوییم که در این مضمون، روایات بسیاری در کتب شیعیان موجود است.
بقیه در ادامه مطلب
رجعت
هنگام ظهور حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ پیامبر اكرم و امامان معصوم و گروهی از مردمان نیكوكار و برخی بدكاران و كافران كه مرده اند به دنیا بر می گردند تا نیكوكاران دولت كریمه اهل بیت ـ علیه السلام ـ را ببینند و به پاداش برخی كارهای شایسته ایشان برسند و بدكاران و كافران نیز سزای بدكاری هایشان را بكشند
گفتنی است موضوع رجعت یكی از اعتقادات اختصاصی و افتخار آمیز شیعی است كه همگی آن را قبول دارند چنان كه علمای بزرگی مانند:
شیخ مفید,
ابن بابویه,
سید مرتضی,
سید بن طاووس,
علامه مجلسی و ... فرموده اند:
رجعت آل محمد و شیعیان ایشان (و نیز برخی كافران) بین مذهب اجماعی است و مخالف ندارد.[1]
[1]. همان, ص 206 ـ 307 و السید محمد كاظم القزوینی , الامام المهدی ـ علیه السلام ـ من المهد الی الظهور, ص 643 به بعد.
خدارحم مرادي- مرکز مطالعات و پژوهش هاي فرهنگي حوزه علميه
نقل از :سایت اندیشه قم